လန္ကြတ္တီ မင္းသား

တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဆိုတာ..
(ငါတို႔) ႏိုင္ငံရဲ႕..
အိမ္ေရွ႕စံ ကိုယ္ပြါး..
မင္းသားေလးေတြပါ..တဲ႕။
အေဆာင္မရွိတဲ႕ တကၠသိုလ္ေတြမွာ...
ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ..(ရဲ႕)
လံုျခည္ေတြကို..ခၽြတ္
လန္ကြတ္တီ ဝတ္ထား သလိုပါဘဲ...တဲ႕။

လန္ကြတ္တီ မင္းသား

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သဒါးစူး

 "ကၽြန္ေတာ္႕ ရဲ႕ သဒါးစူး"
က်န္းမာေရးဝန္ထမ္း ေပါက္စဘဝက တာဝန္စက်တဲ႕ ရြာေလးမွာ...။
ထမင္းကိုယ္တိုင္ခ်က္စားတယ္..။အေမက သင္ေပးလိုက္တယ္..။ထမင္းခ်က္နည္း။ ေရလက္တစ္ဆစ္ေလာက္ ဆန္ေပၚမွာေထာက္ၿပီး ဒီအတိုင္းတည္ထား က်က္သြားလိမ္႕မယ္တဲ႕..။လွ်ပ္စစ္ကြိဳင္ေပၚကထမင္းအိုး က်က္တဲ႕အထိ ထိုင္ၾကည္႕တာေပါ႕..။ထမင္းအိုးေဝေတာ့ ဇြန္းနဲ႕ ေျပးေမႊတာေလ...။ဓါတ္လိုက္ခံရတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ မသာေပၚမလို႔ ျဖစ္တာ..ခဏ ၊ခဏ..။
ေဆးခန္းေလးက..ရြာအျပင္က ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ..အခြံေလး ေမွာက္ထားတဲ႕အတုိင္း..ဝင္႔ထည္ခန္႕ညား..မသနား
မနားေလးနဲ႕..။ေဆးခန္းရဲ႕ေနာက္ေက်ာဘက္ ကပ္ရက္မွာေတာ႕..ကုလားအိမ္ ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အိမ္ေဆာက္ေနၾကတယ္..။
က်န္းမာေရးဝန္ထမ္းသာျဖစ္တာ..ေဆးက ထိုးဖူးေသးတာဟုတ္ဖူး..။မယံု မရွိနဲ႕...။ေရွ႕ကေနာင္ေတာ္ေတြအားလံုးလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ဒီလည္းေၾကာင္းပဲ..။
ေဆးခန္းက တနလၤာ၊အဂၤါ ၊ဗုဒၵဟူး..(၃)ရက္..မပ်က္မကြက္ဖြင္႕တယ္..။
ဆရာမကႏွစ္ေယာက္..။ ဆရာႏွစ္ေယာက္..။
ဆရာမႀကီးတစ္ေယာက္..ပင္စင္ယူကာနီး..ထဘီ အျပာဝတ္ႀကီး..။အင္ဂြန္ဂ်ာဝါ..နဲ႕အမ်ိဳးေတာ္လားေတာ႕ မသိ..။ဆိုကၠားစီးရင္ ထိုင္ခံု မဆံံ႕လို႕ ေအာက္မွာအိတ္ခုစီးရတယ္..။သူထိုင္ၿပီးသြားရင္..ဆိုကၠားဆရာ ငတိ..။ ထိုင္စရာမရွိ။ ေဘးနားေလး က ဆင္းတြန္း..တအြန္းအြန္း နဲ႕ေပါ႕။ အဲဒီ ဆိုကၠားဆြဲတဲ႕ ငနဲ..အဆင္းအတက္ ရုပ္ေတာ္ေတာ္ပ်က္တာ..။အတက္ေရာက္ရင္ ပုဆိုး ျပင္ဝတ္ ဖိနပ္ ခၽြတ္ရတာပဲ..။အဆင္းေလး ရွည္ရင္..ဘရိတ္ကို အတင္းညွစ္..ေစာင္းငန္း..ေစာင္းငန္း..ေလးကုိျဖစ္လို႕..။
တကယ္ေျပာတာ..အဟုတ္။
ထမင္းစားခ်ိန္မ်ား..သူ႕အနားမသြားေလနဲ႕..။စားပါဦးလား မေမးဘူး..။မဦးေရ...ထမင္းခူး..ကဲလက္ေဆး..တခါထဲစားလုပ္တာ..။ဟင္းပြဲကလည္း..သီဟပေတ့ နဲ႕ နင္လားေဟ့ ...ငါလားေဟ႕..ပဲ။
လမ္းေလွ်ာက္တဲ႕သြင္ျပင္ကလည္း..အလွဴခံက ျခင္းၾကားရုပ္ႀကီး. ႀကြလာတယ္..ထင္ရတယ္..။တကယ္..။ေဆးခန္းကိုလည္း အဲဒီ ပံုအတိုင္းတက္..အေပၚေရာက္ရင္..လွ်ာထြက္ေတာ႕တာပဲ..။ဆရာမႀကီးရဲ႕ ျခင္းေတာင္းထဲမွာ Baby mild တစ္ဗူးအျမဲေဆာင္ထားတယ္..။လမ္းေလွ်ာက္ရင္းပြန္းေနတဲ႕ ေပါင္ၾကား..ေပါင္ဒါ လူးလူး ထားရတာေလ..။
ေနာက္တစ္ေယာက္က အနီဝတ္ဆရာမ..။အပ်ိဳႀကီး..။ေအးလိုက္မ်ား..ေဆာင္းတြင္းမွာ အဲယားကြနး္လႊတ္ထားသလားေအာက္ေမ့ရတယ္..။ ေျပာလိုက္တဲ႕ စကားကလည္း ဟုတ္ကဲ႔ နဲ႕ အင္း..သူ႕ရဲ႕မူပိုင္သီခ်င္း..။ေအာ္..ဟင္..ဆိုတဲ႕ အာေမဋိတ္..နဲ႕ ခပ္စိပ္စိပ္ေလးေနတတ္တယ္..။ေဆးခန္းကိုေတာ႕ဆရာမႀကီးနဲ႕အတူတူလာတယ္..။
ေဆးခန္းဖြင္႕တဲ႕ေန႕မွာ...
ကၽြန္ေတာ္..ပထမဦးဆံုးေဆး စတင္ထိုးေပးရမယ္႕ သူက..
ေဆးခန္းဖြင္႕တိုင္း မပ်က္မကြက္ လာေရာက္ေဆးခန္းဲျပတယ္ဆိုတဲ႕..လူနာ..။ေဆးခန္းေနာက္ေၾကာေလးမွာေနတယ္..။နီးေတာ႕သူအရင္ေရာက္တာေပါ႔
သူက..ကုလား..။ကုလားဆိုမွ ကုလား..။စကားမနည္းနား ေထာင္ရတယ္..။သူ႕နာမည္က သဒါးစူးတဲ႕..။
ေတြ႕ပါၿပီ..။လူနာေဟာင္းနဲ႕ ဆရာသစ္။ဘာေတြျဖစ္ခဲ႕ၾကသလဲ..။
ကုလားက ေဆးခန္းကိုသူ႕အိမ္သူ႕ရာ လိုသေဘာထား..ကားတားကားတား နဲ႔ဝင္လာတယ္..။
စားေပၚေပၚမွာ သူ႕မွတ္တမ္းစာအုပ္ေလးတင္။ အခန္းထဲဝင္ ေမာက္လွ်က္အေနအထား နဲ႕ ကုတင္ေပၚမွာ..ဖင္ေလးေဖာ္လို႕ေပါ႕။
အဲဒီတုန္းက ..ခုလို တခါသံုး ေဆးထိုး ပိုက္ေတြ သိပ္မသံုးၾကေသးဘူး..။ေရေႏြး နဲ႔ ျပဳတ္..ရွတြတ္၊ရွတြတ္ လုပ္ၿပီး ေဆးထိုးရတာေလ..။တင္ပါးေလးထဲကို ဗ်စ္ကနဲဆိုလို႕ကေတာ႕...တစ္ကိုယ္လံုးက အေၾကာေပါင္းတစ္သန္း ဖလန္းဖလန္း ထသြားမယ္..(အဲဒိတုန္းက ေဆးထိုးခံ ဖူးသူတိုင္း..ဖင္ေတြကိုင္းေနေအာင္ခံရတာ)။
ကၽြန္ေတာ္...ေဆးပုလင္းကို..အပ္တပ္ထားတဲ႕ဖန္ syringes နဲ႕ စုပ္တယ္..။ေဆးပုလင္းဝ နဲ႔ အပ္ သြင္းမရဘူး..။ဂတပ္ဂတပ္..ျဖစ္ေနတယ္..။ပန္ကာေရွ႕မွာရပ္ေနေပမယ္႕ တစ္ကိုယ္လံုး ေခၽြးေစးေတြဖံုး..လက္ေတြကလည္း နတ္ဝင္ေနတုန္းပဲ..။ေမွာက္ေနတဲ႕ကုလား ကၽြန္ေတာ္႔ကို မ်က္စိကစားလိုက္ေတာ႕ အေျခေနမွန္ကို သေဘာေပါက္သြားတယ္..။သူ႕ရဲ႕စိုးရိမ္မွဳ ေရအမွတ္..ငယ္ထိပ္ကပ္သြားၿပီး...႕ေနရာျပင္မလုိလုပ္ေတာ႕..။
ဆရာမႀကီးရဲ႕ၾကင္နာဂရုနာသံပါတဲ႕ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန..ဆိုတဲ႕အသံမာမာေၾကာင္႕ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ပါေစေတာ႕ဆိုတဲ႕ မ်က္နွာငယ္္ေလးနဲ႕ ဟိုဘက္လွည္႕သြားတယ္..။ဆရာမႀကီးနဲ႕ ဆရာမက အားေပးပါတယ္..။ရဲရဲသာလုပ္..ဆိုတာေၾကာင္႕တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႕ ေဆးစုပ္ၿပီး..ကုတင္ေပၚက ကုလားအနား..ကပ္သြားတာေပါ႕..။ကုလားႀကီးသဒါးစူးက ကၽြန္ေတာ္႕..ေမာ႕ၾကည္႕တယ္..။
မ်က္လံုးေလးေပကလပ္ေပကလပ္နဲ႕..။သူ႕ႏွဳတ္က ဖြင္႕မေျပာေပမယ္႕..ကၽြန္ေတာ္ၾကားေနရတယ္..။
ကုလားေနာ္..ေဆးလာထိုးတယ္ေနာ္..ဆရာေနာ္..နင္႔လက္ေတြအားႀကီးတုန္ေနတယ္ေနာ္..ဟုတ္မွလဲလုပ္ေနာ္
ကုလားေနာ္..ဖင္ေခၽြးျပန္ေနၿပီေနာ္..လို႕သူ႕မ်က္လံုးေတြကေျပာေနတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဆးထိုးရမယ္႕ေနရာေလးကိုစမ္း..ဂြမ္းေလးနဲ႕ပြတ္..။ထိုးၿပီေနာ္။အပ္ကေလးေထာက္မိေတာ႕
ကုလားေငါက္ခနဲထလာတယ္..။ကၽြန္ေတာ္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕နဲ႕ဝင္ၿပီးသားအပ္ဖ်ားေလး ျပန္ခၽြတ္ေပး
ေပးလိုက္တယ္..။သဒါးစူးႀကီးလည္း..ငါ႕ဘဝနဲ႕ငါ ရွိပါေစေတာ႕ဆိုတဲ႕မ်က္နွာေပးနဲ႕ျပန္ေမွာက္သြားတယ္..။
ဘယ္ရမလဲ..ကၽြန္ေတာ္လည္း တုန္တုန္ခ်ိခ်ိနဲ႕ ျပန္ထိုးတယ္..။ေငါက္ခနဲ မျဖစ္ေတာ႕ေပမယ္႕တြန္႕ခနဲျဖစ္သြား ေတာ႕ခုနကလိုပဲ ဝင္ၿပီးသြားအပ္ဖ်ား ခၽြတ္မိသြားျပန္တယ္..။သံခၽြန္နဲ႕အထိုးခံရတဲ႕ႏြားလို ကုလား ရွဳရွဳရွားရွား ျဖစ္သြားတယ္..။ကၽြန္ေတာ္လည္းေခၽြးထပ္ၿပန္လာတယ္..။အေျခေနမွန္ကို ရိပ္မိသြားတဲ႕ဆရာမႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ႕နားေရာက္လာတယ္..။သဒါးစူးႀကီးလည္း သူ႕ဝဋ္ေၾကြးနဲ႕ သူ႕မို႕ျပန္ေမွာက္ေပးတယ္..။ဆရာမၾကီး ကထပ္ေျပာတယ္..။ၿငိမ္ၿငိမ္ေန။
ဆရာမႀကီးက ကုလားကိုေခါင္းဖိတယ္..။ဆရမအပ်ိဳႀကီးက ကုလားကုိ ေျခေထာက္ဖိတယ္။ကုလားေအာ္တယ္..။ကၽြန္ေတာ္ထိုးတယ္။ဆရာမႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူေအာ္တယ္။
ရဲရဲထိုး..ရဲရဲထိုး။ သဒါးစူးႀကီး ထပ္ေအာ္တယ္..။
အဲဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး ေဆးထိုးျခင္း အေတြ႕ ေအာင္ျမင္စြာၿပီး ဆံုးခဲ႔.တယ္။ၿပီးေတာ႕ေရႏွစ္ခြက္တင္းတင္းေသာက္လိုက္ရတယ္။သဒါးစူးႀကီးကိုလည္း တိုက္တယ္။ဟင္႔အင္း..ဟင္႕အင္း နဲ႕ေခါင္းခါ။၊တင္ပါးေလးပြတ္ၿပီး..ေဆးေျပးသြားလုိုက္တာ..ကၽြန္ေတာ႕ကိုေတာ္ေတာ္စိတ္နာသြားပံုရတယ္။လွည္႔
ေတာင္မၾကည္႔ေတာ႕ဘူး။
ေနာက္မ်ားဆိုရင္..သဒါးစူးႀကီးေဆးခန္းလာတယ္။ ေလကေလးခၽြန္ၿပီးေယာင္ေပ ေယာင္ေပနဲ႕..။
ကၽြန္ေတာ္႕ကိုျမင္ရင္..ေဆးခန္းထဲကိုမဝင္ေတာ႕ဘူး...။ကၽြန္ေတာ္လစ္ေတာ႕မွ..ဆရာမေလးဆီ ေဆးဝင္ထိုးၿပီး
သုတ္ေျခတင္ေတာ႕တာ...။
ေအာ္ျဖစ္မွ ..ျဖစ္ရေလ႕...သဒါးစူးရယ္..။
ကၽြန္ေတာ္လည္းခုေန႔ထိ...ကုလားျမင္တိုင္း
ေသြးစို႕ေနတဲ႕..သဒါးစူးရဲ႕..ဖင္မဲမဲႀကီးျမင္ေနတုန္းပါပဲ...။။။

ဒ႑ာရီ ထဲက ဗိႆနိုး

"ဒ႑ာရီထဲကဗိႆႏိုး"

ကၽြန္ေတာ္..ခုဆိုရင္ ပန္ထြာဘုရင္မရဲ႕ စံျမန္းရာ က်ိန္စာသင္႕ၿမိဳ႕ေဟာင္း ဗိႆနဳိး နဲ႕ မိုင္ ၅၀ ဝန္းက်င္မွာရွိေနတယ္..။
ညအိပ္ရာဝင္တိုင္း..ဗိႆနိုးက ပန္ထြာ ၊ သေရ ေခတၱရာက ဒြတၱေဘာင္...မ်က္စိထဲမွာ ျမင္လာတဲ႕ အထိ ဇာတ္လမ္းစဥ္ၾကည့္မိတယ္...။
ကေလးဘဝက အေဖေျပာျပခဲ႕တဲ့ ဒ႑ာရီထဲက ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္း..။ေနာက္ေတာ႕ဘုရင္ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္း..ေပါ႕..။ဘာမွမတတ္တဲ့ဘုရင္ သူ႕ဆရာဆီက သံုးခုပဲသင္လာတယ္..။
"မအိပ္မေန အသက္ရွည္..၊ သြားပါမ်ား ခရီးေရာက္၊ ေမးပါမ်ားစကားရ။"...တဲ့.။
စာတတ္ေပတတ္ ကိုအမတ္တို႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘုရင္မျမဲတဲ့ ပလႅင္ သူ႕ကိုအတင္းဆြဲတင္ၾကတယ္ေလ..။နဂါးနဲ႕အေၾကာင္းဆက္ ေပါင္းဖက္ေနတဲ႕ မိဖုရား..။ ေပါက္က်ိဳင္းနဲ႕ေတြ႕ေတာ့မွ နဂါး ကား သြားတယ္..။ သြားပါမ်ား ခရီးေရာက္ၿပီး ေမးပါမ်ား စကားရ ၊ မအိပ္မေန အသက္ရွည္လိုက္တာ မိဖုရားနဲ႕ အေၾကာင္းဆက္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ထြက္ခဲ့တယ္။ မ်က္ကန္း အမႊာပူး အိမ္ေရွ႕စံရာထူးနဲ႕မတန္လို႕ ေပါင္မုန္႕ေျခာက္နဲ႕ ဆတ္သားကင္ ၊ဝီစကီတစ္ထဖာ ေရသန္႔ႏွစ္ပါကင္ ၊ျမန္မာဘီယာပုလင္းေတြပါ ေဖာင္ေပၚတင္ၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာစုန္ေမွ်ာလိုက္တယ္ ဆိုပဲ..။ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ရဲ႕ ရြက္လႊင့္ျခင္းသီခ်င္း ကို ခံစားခ်က္ျပင္းျပင္းနဲ႕ သီဆိုရင္း..သစ္တစ္ပင္ရဲ႕ထိပ္ ေဖာင္သြားခ်ိပ္တယ္..။ေသာက္ေသာက္စားစား ေရွးေဟာင္းသေဘၤာသားႏွစ္ေယာက္ဆတ္သားအကင္ေတြေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတဲ႕အျပင္
ဝီစကီ ပုလင္းကိုခိုးေမာ့ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့သြားတာ ..မ်က္မျမင္ညီအကို လစ္မစ္ေတြလိုလိုသြားတာေပါ့..။တစ္ေန႕ေတာ့ ဘီယာပုလင္းဖြင့္သံ ေဖာက္ခနဲအသံေၾကာင့္ လက္သြက္တဲ႕ငနဲက ဖတ္ခနဲ ဖမ္းဆြဲလိုက္တာ..႐ုန္းလို႕မရေတာ့တဲ့ ဘီလူးမ ေတာင္းပန္ရေတာ့တာေပါ ့။
အစ္ကိုၾကီးတို႕ရဲ႕ တစ္ေယာက္ႏွစ္လံုးျပန္သံုးလို႔ ရေအာင္ကုေပးမယ္ေပါ ့။ဆိုၿပီး စကုေပးတယ္..။Eye special list ဘီလူးမရဲ႕ ကုသမွဳစတင္တဲ႕ၿမိဳ႕ ကို..ခု စကု လို႕ေခၚတယ္။မ်က္စိျမင္တဲ့အထိ လိုက္ၾကည္႕ေပးရမယ္ေေလ။ခြဲစိတ္မွဳေအာင္ျမင္ ဂြမ္းစေလး စျမင္တဲ႕ေနရာကို ျမင္ဂြမ္း ..ခု..ျမင္ကြန္း လို႕ေခၚၾကတယ္..။ေအာင္ျမင္မွဳအထိမ္း အမွတ္ ေဖာင္ေပၚမွာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြဘာေတြကပ္၊ မွတ္တမ္းတင္ဓါတ္ပံုေတြဘာေတြရိုက္ၿပီး ဆရာမ က (အဲေလ) ဘီလူးမ ကျပန္သြားတယ္..။ဒါေပမယ့္ ဘီလူးမ မွာကိုယ္ဝန္ပါသြားတယ္..။
ဘီလူးမ ကပဲ အညွာလြယ္တာလား..။ဟိုႏွစ္ေကာင္ကပဲ...(ထားပါေတာ့...)(ဒင္းတိုကလည္း မ်က္စိဇံုလံုးကန္းေနလို႕သာေပါ႕။ ေအးေလ..အခ်စ္မွာ ဟိုဒင္းမွမရွိတာ ..မ်က္စိ)။
သို႕ေပကမင့္..ဘီလူးမကေတာ့ ..သူ႕လက္ကေလး ဆြဲလိုက္ရံုနဲ႕ သေႏၵခတာပါ...တဲ႕။(မူးေနေတာ့လည္း တတ္နိုင္ဘူး..)
ဒါဆိုဘယ္ေကာင္အရင္ဆြဲတာလဲ..(လက္ကို)..။ဘီလူးမေလး ကေလးေမြးၿပီေလ..။ေတာင္တြင္းႀကီးမွာ.(ဗိႆနိုးမွာ) မိန္းကေလး ၊အညာသူေလး..။ သူ႕နာမည္က ေတာေဂၚလီ (ဟယ္..စိုင္းစိုင္းနဲ႕ ေရာသြားတယ္)
ပန္ထြာ.......တဲ႕။....။
ေနာက္ေတာ႕မွ ဗိႆနိုးၿပည္႕ရွင္ ပန္ထြာဧကရီ။
ဟိုညီအစ္ကို အမႊာပူး မူးမူးနဲ႕ေရစုန္ေမ်ာသြားလိုက္တာ..ေသာင္အစပ္မွာ ေဖာင္သြားကပ္တယ္။ေဟာ..ေတြ႔ပါၿပီ...ဘူးေျခာက္ဘူးနဲ႔
 ေရခပ္ေနတဲ႕ (ဟုေပါင္) ဘူးသီးေျခာက္နဲ႕ ေရခပ္ေနတဲ႕ ထဘီစကတ္နဲ႕ေကာင္ေလး..ျပည္သူေလး(သေရေခတၱရာသူေလး)
မေဗဒါ..........။
လက္မၿငိမ္တဲ႕ အႀကီးေကာင္က ေကာင္မေလးကို အေပါက္က်ဥ္းတယ္ဆိုၿပီးသြားခ်ဲ႕ ေပးလိုက္ေသးတယ္..။(ေရခပ္ေနတဲ႕ဗူးသီးေျခာက္ကိုေျပာတာေနာ္)
ဟဲ႕ေဗဒါ ..ေဗဒါ နင့္ ဘူးကိုဘယ္သူခ်ဲ႕ဆိုတာ..အႏွီပုဂ္ဂိုေပါ ့။
ေအာ္မေဗဒါအေဖနဲ႕အေမလား..။
သူ႕အေဖက ရေသ႕ၾကီးေလ..။ေမာင္ေပါက္က်ိဳင္းမိဖုရားရဲ႕အကိုႀကီး..အမႊာညီေနာင္ရဲ႕ ဦးေလးႀကီးေပါ႕.။ျပည္ကိုဘယ္လုိေရာက္ ေနတာလည္းဆိုေတာ႕ ..ဝက္ေသာင္းက်န္းလို႕ လိုက္သတတာေလ..။ဝက္မစြပ္ တို႕ ခုေခၚေနတဲ႕ ဝက္ပုတ္ၿမိဳ႔ မွာဝက္ပုတ္သြားလုိ႕ဝက္ေသေၾကာင္း သက္ေသမျပနုိုင္လုို႕မျပန္ေတာ႕ပဲနဲ႕ ေတြ႕ရာအဝတ္ေကာက္စြပ္လိုက္တာ အဲဒါနဲ႕ရေသ႕ျဖစ္သြားတာ ေနမွာ..။တစ္ေန႔ေတာ႕ရေသ႕ႀကီး ဘီယာအေသာက္မ်ားၿပီး ေသးေပါက္ထားတာကို သမင္မက ဘာထင္လို႕လဲမသိ အားရွိပါးရွိေသာက္လိုက္တာ..ကိုယ္ဝန္ရွိသြားတယ္..တဲ႕။(သမင္မေလး မ်က္ရည္နဲ႕မ်က္ခြက္ ..ေန႔စဥ္နဲ႕အမွ်စိတ္ဆင္းရဲရမွာ႔ဲေနာ္..)
ေနာက္ဆံုးလက္သည္ရွာၾကည္႕ေတာ႕ ရေသ့ ေသးကိုေသာက္မိ ကၽြန္မအျပစ္ရွိ၏..ပဲလုပ္လိုက္ရတာေပါ႕။ရေသ႕ရဲ႕တဲနား ကေလးမီးဖြားထားခဲ့တယ္..။
အလုိ လူသံပဲ..အူဝဲ..အူဝဲငို....။မိန္းကေလးပါလားသနားစရာ ဆိုၿပီး ရေသ႔ႀကီးစေတြ႕ ငုတ္တုတ္ေမ႕ေတာ႕တာေပါ႕။ကေလးက ပါးစပ္ၿဖဲငို ေသးက ထပ္တလဲစ္ို ရေသ႕ၾကီး duty ေတြပို ဆိုတာမ်ိဳးေတြလာၿပီေပါ႕..။
မေဗဒါေလး အရြယ္ေရာက္ေတာ႕ ဘူးသီးေျခာက္အေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႕ ေနတိုင္းေရခပ္ဆင္းခိုင္းတယ္ေလ..။(ျဖစ္ရေလ႕ေဗဒါရယ္..ေခ်ာင္ေလးမွာခို
ရွိဳက္ရွိဳက္ ငိုရမွာေပါ႕)
မေဗဒါေနတဲ႕ေက်ာင္းေဆာင္ ဟိုႏွစ္ေကာင္လိုက္သြားတယ္ေလ.။ရေသ႕နဲ႕ေတြ႕ေတာ႕အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးငါ႕တူေလး ဆိုတာေတြျဖစ္ကုန္...။
မေဗဒါ နဲ႕ ဘူးခ်ဲ႕ တဲ႕ေကာင္ကို မဂၤလာေဆာင္ေပး ..ကေလးေမြးတယ္ ေပါ႕..။
ေယက်္ားေလး...
ဒြတၱေဘာင္...တဲ႕...။
ေမာင္ေလး..ဒြတ္ဒြတ္ နဲ႕ မမပန္ပန္..။
အတိတ္ကံ အက်ိဳးေပး နဲ႕ အညိွဳးအေတး က ရင္မေအးစရာ..။
ပူးဖို ပူးမ လင္မယား လွ်ာနဲ႕ခလုတ္ သြားနဲ႕ကိုက္မိၾကတယ္ေလ..။
KTV  သြားတဲ႕ ပူးဖိုေယာက်ာ္းကို အညိုဳးထားဆုေတာင္းမွားသြားတယ္..။ငွက္ျဖစ္ရင္ တစ္ကိုင္းထဲမနား ဆင္ျဖစရင္တစ္ကၽြန္းထဲမစား..လူျဖစ္ရင္လည္း တစ္တိုင္းျခား ပါရေစ..ေပါ႕။စိတ္ေကာက္ေနတဲ႕ ခ်စ္မယားေလးပူးမ စိန္နားနပ္နဲ႕ေခ်ာ႕ လည္း မေပ်ာ႕ခ်င္ေတာ႕..။သူကလညး္ ျပန္ဆုေတာင္းေနာင္ဘဝမွာ ေကာက္ညွင္း တစ္အိုးထဲ ေပါင္းရပါေစ..ေပါ့။
ပူးဘဝကစုေတ ..ဘုရင္နဲ႕ ဘုရင္မေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီေလ..။ဒြတၱေဘာင္ရင္ထဲ ပန္ မွ ပန္ ပဲ ျဖစ္ေနလိုက္တာ..။Facebookမွာ add ေတာ႕လည္း လက္မခံ confirm ျပန္မလုပ္..။တရုတ္နဲ႕ျမန္မာလုိ ဆင္ႏွစ္ေကာင္နဲ႕ ဖ်ံတစ္ရွင္း လဲ မလား ဆိုေတာ႕လည္း ဟင့္အင္း..တဲ႕။ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ပန္ပန္ဆီ စစ္ခ်ီတယ္ေလ..။မေအာင္ျမင္ဘူး..။ဘယ္နိုင္မွာလဲ ..အိုးစည္လိုလို ဗံုလိုလို ဟာမ်ိုဳးေလး ပန္ပန္႔ ကို ဟိုလူႀကီးေပးထားတာရွိတယ္ေလ။အဲဒါေလး တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ထုလိုက္လို႕ကေတာ႕ လာတဲ႕ စစ္တပ္ ေရႏွစ္သတ္လို႕ ရတယ္ေလ..။ၾကံရာမရေတာ႕တဲ႕ ငဒြတ္ ေဘာင္းဘီက်ြတ္ေအာင္ စဥ္းစားရၿပီေပါ႕..။ကၽြန္းသစ္နဲ႕ ဓါတ္ေငြ႕ ေရာင္းလို႕ရတဲ႕ ေငြနဲ႕ လိုင္စင္ကရတဲ႕ အခြန္ေတာ္ေငြကိုထုတ္ ဘုန္းႀကီးရုပေပါက္တဲ႕ လူတစ္ေယာက္ပန္ပန္႔ ဗံု သြားေဖာက္ေစေပါ႕..။မာယာပရိယာယ္ အသြယ္သြယ္နဲ႕ ဘုန္းႀကီးေယာင္ေဆာင္ သူလွ်ိဳေကာင္ေၾကာင္႕ ပန္ပန္႔ဗံု က ထမင္းဇလံု လြတ္က်တာေလာက္ေတာင္မက်ယ္ေတာ႕..။
ရွံဳး ၿပီ...ပန္ရွံဳးပါၿပီ ဒြတ္ရယ္..။
ဒါဟိုဘုန္းႀကီးေၾကာင္႕..။ဒင္းတို႕က ေပလႊာ ေပရြက္မွာ ခ်ဲတြက္(အဲေလ) စာေရးၾကတာေလ..။အဲဒီေပပင္ မႀကီးေစခင္ဘူး ဆိုၿပီး က်ိန္စာတိုက္လိုက္တာ..။အဲဒီေပပင္ ေတြ..နွစ္ေတာင္အျမင္႕ ကို ခုထိမတက္ေတာ႕ဘူးဆိုပဲ..။
ဗိႆနိဳးက တိတ္တခိုး ေျပာက္ကြယ္ ေနတဲ႕ ဇာတ္လမ္း...။လြမ္းေတာ႕လြမ္းခ်င္စရာ..။